കൃഷിയിടം പാകപ്പെടുത്തുന്നതിനായി കുംഭമാസത്തിൽ കാടുവെട്ടിയിട്ട് ഒരു മാസത്തോളം ഉണക്കാൻ ഇടുന്നു. ഉണങ്ങിയ കാടുകൾക്ക് തീയിട്ട് വെന്ത ചാരം നല്ല വളമാക്കി പരുവപ്പെടുത്തും. പീന്നിട് കൈക്കോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് കൃഷിസ്ഥലം വൃത്തിയാക്കി വിഷുവിന് മുമ്പേ തന്നെ വിതയ്ക്കും. വിത്തിട്ട ശേഷം അവയ്ക്ക് മേൽ പേരക്കുക്ക ഉപയോഗിച്ച് മണ്ണ് വിതറിയിടും. മഴപെയ്ത് ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ കളയും കാടും എല്ലാം പൊടിച്ചു വരുമ്പോൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നതാണ് ആദ്യത്തെ കളപറിക്കൽ. നെല്ല് പുറത്തുവരുന്ന സമയത്ത് രണ്ടാമത്തെ കള പറിക്കൽ നടത്തും. പാൽതൊണ്ടി , കൊട്ടത്തൊണ്ടി, മരത്തൊണ്ടി, ചോമാല, കൂട്ടിവെളിയൻ, മരനെല്ല്, ഗന്ധകശാല, ജീരകശാല തുടങ്ങിയ നെല്ലിനങ്ങളാണ് കുറിച്യർ കൃഷി ചെയ്യുന്നത്.

കൃഷിക്ക് അനുയോജ്യമായ പണിയായുധങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുന്നതിൽ ഗോത്രസമൂഹങ്ങൾ മികവു പുലർത്തിയിരുന്നു. കള പറിക്കുന്നതിനും മണ്ണ് ഇളക്കുന്നതിനും ലോഹനിർമ്മിതമായ കൈക്കോട്ടുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. പേരക്കുക്കാ, പക്ക, വിയന്ന, ചട, കൊട്ട തുടങ്ങിയ നിരവധി പണിയായുധങ്ങൾ ഗോത്രജനതയ്ക്കുണ്ട്.

‘തേൻ കുറുമർ’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന കാട്ടുനായ്ക്കവിഭാഗം തേൻ എടുക്കുന്നതിൽ വൈഭവം കാണിക്കുന്നവരാണ്. കാട്ടിലെ മരപ്പൊത്തുകളിലും ശാഖകളിലും മൺപുറ്റുകളിലും കൂടുകെട്ടിയിരിക്കുന്ന ഈച്ചകളുടെ യാത്രാ ദിശ നോക്കി തേൻകൂട് കണ്ടെത്താൻ ഇവർക്കാവും. വലിയ ഇലവ് മരങ്ങളുടെ ചില്ലയിൽ തേൻകൂടുകൾ കണ്ടെത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽ ദിവസേന അത് നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. തൂങ്ങി നിൽക്കുന്ന കൂടിൻ്റെ വലിപ്പവും ആകൃതിയും കണക്കിലെടുത്താണ് തേൻ എടുക്കുവാൻ പാകമായോ എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നത്. വൻമരങ്ങളിൽ മുളയേണി വെച്ച് കയറുകയോ മുളം കഷ്ണങ്ങൾ മരത്തിൽ അടിച്ചു കയറ്റി അതിലൂടെ മരത്തിൽ കയറിപ്പറ്റിയോ ആണ് തേൻ ശേഖരണം നടത്തുന്നത്.

തച്ചനാടൻ മൂപ്പൻ, കാട്ടുനായ്ക്കർ എന്നീ വിഭാഗത്തിൽപ്പെടുന്ന ഗോത്രജനത പരമ്പരാഗതമായി കുട്ട, മുറം, പനമ്പായ എന്നിവ നിർമ്മിക്കുന്നതിൽ വിദഗ്ധരാണ്. വനമേഖലകളിൽ നിന്ന് നാരുകളും ഈറ്റയും ശേഖരിക്കുകയും ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുകയും. വയനാട്ടിലെ എല്ലാ വിഭാഗം ആദിവാസികളും കൃഷി ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന വസ്തുക്കളും കെണികളും ഇത്തരത്തിൽ നിർമ്മിക്കുന്നതാണ്.

ഗോത്രവിഭാഗക്കാർ മീൻ പിടിക്കുന്നതിൽ വിദഗ്ധരാണ്. തോടുകളിൽ നിന്നും പുഴകളിൽ നിന്നും വയലിറമ്പുകളിൽ നിന്നും ഒറ്റയ്ക്കും കൂട്ടംചേർന്നും മീൻ പിടിക്കാറുണ്ട് . മീൻ കൂടുകൾ ഉപയോഗിച്ചും നഞ്ച് കലക്കിയും തുണികെട്ടിയും ആണ് മീൻ പിടിക്കുന്നത്. രാത്രികാലങ്ങളിൽ വെളിച്ചം കാണിച്ച് മീനുകളെ ആകർഷിച്ച് കത്തികൊണ്ട് വെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതിലും ഇവർ സമർത്ഥരാണ്. പണിയ സ്ത്രീകൾ പുഴയിൽ നിന്ന് കൈ കൊണ്ട് മീനുകളെ തപ്പിയെടുക്കുന്നു. പലതരത്തിലുള്ള വില്ലുകൾ ഉപയോഗിച്ചും മത്സ്യങ്ങളെ പിടിക്കാറുണ്ട്.

നായാട്ട് ഗോത്രസമൂഹങ്ങളുടെ ഉപജീവനോപാധിയായിരുന്നു. കുറിച്യർ, കുറുമാർ തുടങ്ങിയ വയനാടൻ ഗോത്രവിഭാഗങ്ങൾ നയത്തിൽ വിദഗ്ധരായിരുന്നു. ഇവർ നായാട്ടിനായി വിവിധതരം അമ്പുകളും കെണികളും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. മൃഗങ്ങളെ കൊല്ലാൻ കത്തി അമ്പും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. അമ്പും വില്ലും സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കുന്നത് ആവനാഴി ( അമ്പുംതള്ള ) എന്ന ഉപകരണത്തിലാണ്.  കുറിച്യർ നായാട്ടിന് പോകുമ്പോൾ അരയിൽ തിരുകി വയ്ക്കുന്ന പീച്ചാങ്കത്തി സൂക്ഷിക്കുന്നത് മുള പാളികൾ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച് മൃഗത്തോലിനാൽ ആവരണം ചെയ്ത ഉറയിലാണ്.

കൃഷിക്കൊപ്പം കന്നുകാലി വളർത്തലും വയനാടൻ ഗോത്രവർഗ്ഗക്കാർ നടത്തിവരുന്നു. പശുക്കൾ, ആടുകൾ, കോഴികൾ എന്നിവയെ അവർ പരിപാലിക്കുന്നു. വീടുകളിൽ നായ്ക്കൾ, പൂച്ചകൾ എന്നിവയെ വളർത്താറുണ്ട്. വനവിഭവശേഖരണങ്ങളിൽ നായ്ക്കൾ ഉടമസ്ഥനെ അനുഗമിക്കാറുണ്ട്.

ഓരോ ഗോത്രവിഭാഗവും വിത്തിനെ വളരെ ആരാധനയോടെ കാണുകയും വരും കാലങ്ങളിലേക്ക് സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. മുള, കവുങ്ങ് എന്നിവ വച്ചുണ്ടാക്കുന്ന തിട്ടകളിൽ വിത്തുകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നത് ഒരു രീതിയാണ്. പച്ചക്കറിവിത്തുകൾ, ചുണ്ടങ്ങ, മുളക്, എന്നിവയുടെ വിത്തുകൾ തണുത്തു പോകാതെ മുളപാത്രങ്ങളിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു, വീടിനകത്ത് കുഴി കുത്തി വിത്ത് സൂക്ഷിക്കുന്ന രീതിയും കാണാറുണ്ട്. വാഴപ്പോളകൾ തലങ്ങനെയും വിലങ്ങനെയും കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് മൂടം കെട്ടുന്ന രീതിയുമുണ്ട്. മൂടം കെട്ടി വീടിനടുത്തുള്ള ഉയരമുള്ള മരത്തിലോ അടുപ്പിന് മുകളിലോ സൂക്ഷിക്കാറുണ്ട്.

കീടനിയന്ത്രണത്തിന് ഓരോ ഗോത്രവിഭാഗവും തനതായ അറിവുകൾ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നു. കാട്ടിലകൾ അരച്ചുചേർത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്ന പച്ചമരുന്ന് പ്രയോഗം ചാഴി പോലുള്ള കീടങ്ങളെ അകറ്റാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചെറുചൂടുള്ള വെണ്ണീർ തൂകുന്നതും കാട്ടുകൂവയുടെ കിഴങ്ങ് ചതച്ചിടുന്നതുമൊക്കെ പ്രാണികളെ ഓടിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. പ്രാണികളെ അകറ്റുന്നതിന് മന്ത്രവിദികളും ആചാരങ്ങളും നടത്തുന്നവരുമുണ്ട്.

വനമേഖലകളോട് ചേർന്നുള്ള കൃഷിഭൂമിയിൽ വന്യമൃഗങ്ങൾ കൃഷിനാശം വരുത്താറുണ്ട്. ഗോത്രവർഗ്ഗക്കാർ അവയെ ഉപദ്രവിക്കാതെ തന്നെ അകറ്റി നിർത്തുന്നതിന് ഫലപ്രദമായ പല രീതികളും ഉപകരണങ്ങളും വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട് . കാവൽമാടങ്ങളിൽ ഇരുന്നു മുളംചെണ്ടകൾ മുഴക്കുന്നതും കൃഷിഭൂമിയുടെ അരികിൽ തീ കൂട്ടുന്നതുമൊക്കെ മൃഗങ്ങളെ അകറ്റും. കൃഷിഭൂമിയോട് ചേർന്ന് കറയുള്ളതും തൊട്ടാൽ ചൊറിച്ചിൽ ഉണ്ടാക്കുന്നതുമായ ചെടികൾ വളർത്തുന്നതും ഒരു രീതിയാണ്.